Mavi Dudaklı Cenaze//Tanrı yüreğinden hastadır ve kırık bir dünya içinde milyonlarca üvey evlat yaşatır ! Çünkü, Dekoltesi yırtık bir hayatta Ayıplanan tek kusur insanlıktır ! Hayat ise kısacık anlatılan bir masaldır ve yüzüne dokunmadan yaşanır ! // Güneş batıdan doğuyordu benim dünyama ve batıdan ölüyordu ruhum sisli bir sabaha Kemoterapi sonrası doğan bir çocuktum hatırla Ruhumun perdesi yırtıktı , Gözlerimin rengi karanlık ! oysa ne tuhaf karanlıkla konuşmak ! Ellerimi emitasyon düşlere sattım Ve çıkarıp ruhumu bir mezar üstüne fırlattım Sen tanıklık ederken intiharıma ben hiç bir sevişmede dudaklarımı tamamlamadım Hadi Son bir besmele çek ruhuma , sol cebinden cesedimi çıkar Ve dudaklarını daya soğumuş dudaklarıma Geçmez acılarımı sana bıraktım bir sara nöbeti seansında Benim hayatta kalma şansım yoktu bağışla Ilk ölümüm değil bu korkma Ama daha önce hiç ölmemiş gibi tedirginim aslında Lütfen beni karanlıkta yalnız bırakma Çünkü, Tırnak içine alınmış bir hayatta saçları yosun kokan , mavi dudaklı cenazemin ruhu üşüyor sevgilim Bedeniyse sürrealist bir pezevengin kollarında ! . . . 29 mart 2018 . . . Sih |
Huzur vereh gönlün, şiirde uzak kalmasın...
............................................... Saygı ve selamlar..