badem ağacı altında bekleyen beyaz bisiklet ah şu çocukluk
gülüşünün acılarında esen taze bahar yelim
rüzgarlı konaklarda uğuldayan ağıtlı gözyaşı selim
çokomel kağıtlarını düzelten titrek bir ay ah şu çocukluk

dev sularda batan bir gemiyim
sular sular sular
nereye ulaşsam sizi turkuaz bir deniz sanıyorum
boğuluyorum

kiraz ağacına asılan kırmızı umut
bir uçurtma şenliği çocukluk
yeşil bir ormanda çoğalan akis ve sonsuzluk
baş tacı yapılan papatya şu çocukluk
sıcak ahşap kurmalı bir oyuncak sevgi dolu dokunuş
güliverin masalı ah şu çocukluk

göğsü çam kokusu kokan kadınlar
derinleşen uçurumlardan neden korkuyorsunuz
küflü aynaların paslarını silemediniz
izbe ürperişler kalıyor o yeknesak pencerelerden
külkedisinin saat on ikide sindrellaya dönüşünü boşuna beklediniz

limon çiçekleri açmış bak akdeniz adalarında
al yanaklı çocuklar geçiyor mızıkalarıyla
bir çocuk şenliği içim nisan yağmurlarıyla
badem çiçekli tren yollarında tüten ah o hasret

istasyon önündeki badem çiçekleri açtı beyaz beyaz
limon sarısı uçurtmam zamansız kaçtı elimden
çemberlerim paslı ebemkuşağı çırılçıplak
ayışığında boynuna taktığı ipek şalı
matemli kumrular baharına salıyor annem

badem ağacı altında bekleyen beyaz bisikletim
Ah, anlatabilsem bir gün sana
ışıklı kuşların akşam seherinde giden sevgileri

Ömriye KARATAŞ
02.04.2018