SES'SİZLİKürktü ses ses çıkarmaya şöyle bir kolaçan etti çevreyi baktı çevresindeki masalarda oturanlara yanından geçenlere alçalttı sesini korkma konuş dedi zaten herkes biliyor gerçekleri yapma çiçekleri, yapma sözleri ne için kim kimin yüzüne gülüyor kim küfretmemek için Allah’a dönüyor eller gözler umutsuz birbirinde arıyor ışığı yetmiyor dışarının çatlayıncaya değin yağması huzur değil içerideki sessizlik bir ses sesleri düzene koyacak sesli odalar olacak diyor sesi yerden tavana çarpıyor sonra masada gözleriyle konuşan insanlara kalabalık bir yerlere girip çıkıyor, bekleşiyor evrende gittiğince yol alıp bir yere yerleşiyor ses- sizlik not düşülüyor bir yerde kimileri ağzını oynatıyor sadece bildiğini okuyor dublör bildiğini 04. 03. 2018 / Nazik Gülünay |
Ve bu güzel şiiri
Kutluyorum üstadım
Selamlar saygılar