Karartma Günlerine yağıyor, ne yağdırıyor üstünde toplamış kara bulutları gök içinde değil kendinin gözleri kapalı, deli silikleşiyor git gide hedefi oysa insan da toprak da bereketli bu yurt zincirlenmesini sevmiyor dört bir yandan ellerinin istemiyor, pranga vurulsun ayaklarına zindanlar yapılsın sevdasına yağmayı bilmiyor yüzüne ayakta ölürken ağaçlar çiçekler ezilirken bu karambolde yiterken çocuklar, gençler beli bükülürken toprağın satılırken umutlar geri dönülmez yazlara her anlamı kendine uyduruyor gök halsiz, belli sözünün kılıfı başkaları imzalatıyor yönünü ne’lerle oyalanıyor elleri -çıt- çıkarmak tutuklanma nedeni ve özümsemek Atatürk’ü suçların en büyüğü karanlık ortam, günler yarsız kıstılar iyice lâmbaları çırasını yakma derdinde halk bir çıkar yol aramakta bir umar işini kılıfına uydurmakta kimileri söndürmeye çalışmakta titrek ışıkları belli ki insan yazmıyor kayıtlarında karardıkça kararıyor günler bir damla yağmur düşmüyor alınlarından bizim terimize eşdeğer güz çiçekleri açmaya ürkek uçamayan, sendeleyen kelebek takınsa mavi kanatlarını bir araya gelse cümle kuşlar özgürlük türküsünü yeniden söylese halk bir bayram müjdecisi gibi çalsa bütün davullar bir rüzgâr esse günler ağarsa açacak gözlerini karanlık kabaracak toprak ilk su damlasında patlayacak kardelen bir yaprak kırıntıyı yuvasına taşıyan karınca bir işçi ordusu sırtında taşımaya hazır harap olmuş yurdunu birer birer söndürülürken vatanın lâmbaları yaşanırken karartma günleri yalanlar söylenirken gözümüze baka baka sıkı tut ellerimi sıkı tut düşmeyelim!.. 22. 09. 2012/ Nazik Gülünay -2012 yılında yazdığım şiirimi düzelterek- Şiirimi güne taşıyan seçici kurula çok teşekkürler.. |