Yüreğimiz bahardı
Adımız aşk
Zaman mefhumu yoktu
Mekan sonsuz, sınırsız
Her pencere ona açılıyordu
Ve her kapının ardında o vardı
Yaramazdı
Cesurdu
Arsızdı
Ama güzeldi be!


-di’li geçmiş zaman kipi kullanıyorum diye kırılma sakın
Örselendikçe tutkular kırılıyor cesareti insanın.


Ayaklarımız kanattı
Gönlümüz pervane
Gözlerimiz nereye konacağını kestirememiş kelebek
Dudaklarımız haylaz sözlere gebe
Dudaklarımız aşka sobe
Ve ellerimiz kelepçelenmişti birbirine
İstekle



Bir delilik haliydi yani
Bulut hizasında bakmak hayata
Yürümeyi unutan ayaklarımızı koşturmak ordan oraya
Ve hiç sızlamaması tabanlarımızın


Morfin zerk etmişlerdi de kanımıza sanki
Gülüyorduk herşeye
Dünya da bizden ibaretti zaten
Birlikteyken
Sen, ben
Sen, ben
Gerisi teferruat/tı


Geçmiş zamandı
Geçmeyen ağrılarımıza ilaçtı
Son kullanma tarihi yeni dolmuştu.


Panik yapmayalım yine de
Bilim adamları çalışıyor gayretle
Aşkın kimyası ha çözüldü ha çözülecek
İnanıyorum buna
Yeni bir ilaç yolda
Yaşımıza bereket
Ha gayret!