Seninleanne Türkçene baktım Atatürk duruşun bayrağına çekildim özgür duruşuna yürüdüm yoksa uyur kalırdım miskin, bir evde şiir sözcükleriyle değil hayatın gerçeğiyle çıktın karşıma toprağın bütün rengi, verimi dilinde uyandırırdın adeta gözünü kapatacakken güneş bir ayağında genç adımın yürürken diğerinde ülkenin bin bir sorunu karşı duruşun vardı Nazım/ca sanki çok uzaktaydın da vatanından oğluna mektup yazardın gönül gözüne b/aktım bir insana olmaktan aşkın sevdan takılıp kalmazdı bir bakışa kitabından çıkardı her düşünür bir kılçık kalmazdı sözünde seninle çıktım sokağa belki sen oldum yürüdüm belki biz bu insanlar bu halk dedim lâyık değil sürülüğe! baktın.. 12. 01. 2018 / Nazik Gülünay |