gri sisli bir halduygusuz bakıyorum gri bir günde ölü bakışına sorular yanıt arıyor beynimde dünyayı altüst eden ne kaç soluk daha geçeceğiz bu yoldan kim görecek sanki ayak izimizi kurumuş bir dalı ne güzelleştirir kuru bir çift bakışı kurtarmak mümkün mü asıldığı yerden nasıl can verir yağmur ne görüntü ne ses var artık sinema salonundayız da. biz bizim dışındayız duygularımıza set çekilmiş ağacımızın altında tarla faresi kendini dünyanın sahibi sanır kabarır koltuğu bu şarkıyı kim bilir daha ne kadar söyleriz çıkmayan sesimiz nasıl düşer gölgemizin üstüne çocukluğumuz gelse gülerdi halimize insanı aşk güzelleştirir can verir. bu gri sisli halini beğenmediğini söyle öpme yeri 08. 01. 2018 / Nazik Gülünay |
karan