gel desemhey dalları göğe kafa tutan ağaç hey rüzgâra direnen fırtınaya boyun eğmeyen karanlığı savuran aya sabaha selâm çakan görüyor musun neler oluyor nasıl taşlanıyor meyveli ağaç inceldikçe kırılıyor dal konmaz oluyor kuşlar kuru gitgide kuruyor su suyun üstüne yağıyor öyle gözler var ki tapınıyor kendi gözüne kirli ağzından öpüyor karanlığın hey ağaç bilir misin kendini tartmayı altında biri oturuyor uyuyor yazıyor çalışıyor cenazesi götürülüyor hayatın göğe değen yapraklarını topla gel desem 19. 12. 2017 / Nazik Gülünay |
Güzeldi dizeler hayata dair
Kutluyorum yürekten, yalansız, riyasız
Gönlüne, ömrüne bereket
Sağlıcakla