Beniararım ben denen o kimliği benden başka bir yerde olmasa da gözlerim dalar gider gözlerine görebilir miyim diye sorarım yolu düşünce yüreğime kim harlatır bu kıvılcımları kim su getirip döker üstüne kimden açar bu çiçekler bakarım bu evde benden gayrı kim yaşar hangi çocuk hangi kadın duygulanır ölümüne canlının ağlar kanarım sıcak bir dokunuşuna yazın bahar bakışına yeşilin hangi yaprağında, çiçeğinde açar ben anlarım ben içinde binlerce benin gölgesinde beyninde insan kafesinde özgürce solumak için aralar penceresini ben görürüm ruhumun aynasında şavkı kıskandırır gölgemi.. 12. 10. 2017 / Nazik Gülünay |
Merhaba,
Derin bir etkisi var dizelerin ! Kutlarım ,selamlar !