1
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
800
Okunma
.
sözümü al suya ser artık, öyle yorgunum
iç çekişlerinden kiminin
ve çekmece gürültüsünden
doğduğumdan daha yaşlıyım ve doğduğum şehirden
gücümü al ver rüzgarın eline
öyle yorgunum sallanmadan devrilmekten.
yine de konuşalım aramızdaki uçurumu,
ellerin hüznünü
zamanın imkansızlığını, bir oda uzağımken
kaç resme daha gülerek bakarız kim bilir
kaç an daha sığar çerçeveye
güneşi sırtlanıp yürürüz güne
yaramı al tuza ser şimdi
kalbimin gülü düştü, öyle yorgunum
annem hala beni yollar çocukluk düşlerime erkenden
.
Cevap Yaz