Zamanın değdiği yerlerden. sözümü al suya ser artık, öyle yorgunum iç çekişlerinden kiminin ve çekmece gürültüsünden doğduğumdan daha yaşlıyım ve doğduğum şehirden gücümü al ver rüzgarın eline öyle yorgunum sallanmadan devrilmekten. yine de konuşalım aramızdaki uçurumu, ellerin hüznünü zamanın imkansızlığını, bir oda uzağımken kaç resme daha gülerek bakarız kim bilir kaç an daha sığar çerçeveye güneşi sırtlanıp yürürüz güne yaramı al tuza ser şimdi kalbimin gülü düştü, öyle yorgunum annem hala beni yollar çocukluk düşlerime erkenden . |
sözümü al suya ser ,,,güzel bir benzetme ,,,söz
hep ilhamlarınız bol olsun
mutlu akşamlar dilerim