beni hayra yorunsemanın hikmetinde sırrı bakışlar düş dökülür bulutlardan kurulunca aynalar kırılır mı hayaller gömüldüğümüz yerden aldanır bir kuş Mecnun`un sevdasına kızgın kumların suretinde bin uçurum iklimini değiştirir yalnızlığın dirilirim kendime güneşe bakarken ölümü düşündüm kapı aralığından bakan sevinç ruhun tedirgin korkusunda ne zaman kıracak hüznü beni hayra yorun sesimin faslını fısıldarken nehir gizli bir niyaz halbu ki kaş değmiş/ten değmiş dönen tarifsiz tekrarların tavafı gibi görmüyor dağların sütbeyaz özlem bağırdığını götür beni rüyalar akça bir atla masalın teninden ince ince yağarken kar zaten yalnızdım sularında cemalini gördüğüm hal düğümken bir kadın ilk nefesinde mutluluk doğursa bana ağla gül uçuşan ışık tozlarında yorğunum kalıbımda kilitli bir öz gecenin kanadında Elifken ne taşırsın yarına yazgı kapımı çalan mevsim suskun menekşe mazinin izlerini silip gönlünden saat saat sızarken boşluğuna baharıma alırım yaşar evim sabır beklenilen yoldaki fidana hiç olmazsa su ver. |