yorgunbir tutam tütünüm kalmıştı tutunacağım onu da yasakladılar reçete tutanaklarında beyaz önlüklü şiire düşman doktorlar -bunu dumanlı kalbime nasıl anlatacağım- sığınacak ne’m kaldı ki elimde bir içim vardı evvelden kaçarken dünyadan sığınağım şimdi o da darmadağın usul usul yokluğunu sarıyorum hüzün entarisi giyinmiş şiirlere tutuşuyor saçlarına hasret parmak uçlarım her gün çocukluğumdaki bonibonlara benzer ama tadı zıkkım haplar yutuyorum iğrenerek sözde onlar kalp ortağım bir sen yeterdin oysa bir sen cümle ilaçlara bedel ‘’ecza dolabıydı’’ cehennem gözlerin içerimdeki uçurumdan düşmeden evvel şimdi sular ürperiyor siluetimden çürüyor etimde senden kalan her kara diken içimde tomur tomur özlem birikirken biliyorum oysa biliyorum sözlerindir sözlerindir ciğerlerimi mütemadiyen deşen gece engerek gece yılan sokuluyor koynuma dokunduğum ne varsa kurdeşen döküyor kurdeşen -çocukluğum uyuşuyor dilimde kalmamış zerre-i miskal neşem- yeni şeyler bulmalı diyorum yeni şeyler yetmiyor kitaplar sığınmalar kahve yalnızlığına uzaklaşmalar kadim dostlardan her köşe başında kalabalıklaştıkça yalnızlığım kendime çarpıyorum yürüdüğüm her sokakta geçiyor zaman uzamıyor tırnaklarım dişlerim etimde zaman içimi kemirirken acıtıyor anlar anılar sızlıyor kaburgalarım adın dilimde pelesenkken sonra aklıma geliyor birden sahi ne çok seviyordum çocukları unutuyordum kendimi onlarla seksek oynarken yahut ip atlarken kayboluyordum gök gözlerinde daha iyi anlıyorum neler neler yitirmişim ben yoluna sorgusuz sualsiz bu canı feda etmişken ey benim en ağır imtihânım parantez içim haya(l) perdem ufuk çizgim bozuk akordu yüreğimin yitiğim pişman değilim pişman değilim yorgunum yorgunum yolcusuyum sonu yepyeni bir uçuruma uzanan bu karanlık yolun heybemde azığım kırgınlıklar kırgınlıklar kırgınlıklar bilenler bilir beni ancak teneşir paklar beni ancak teneşir paklar Necat Uslu |
Şiirin olduğu yerde her güzellik vardır
Her güzelliğin olduğu yerde şiir vardır,
Yaşam bitmez şiirdir, şiirde hayat vardır
Şiiri doğuran aşktır, şiirin anası aşktır.
---- 25.04.1960 - İslahiye
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul