her kimlik bir gün hükümsüzdür...
kimi kimsesi var kimselerin..!
-bense, içilirken yarısında sönmüş sigara gibiyim. sanıyorum küllükte unutulmuşum... "her gün iki kere yanmam ondandır belki kim bilir." soluk soluk soluğumdan soluyorum, sol yanımda solgun bir mevsim... bir intihar başı boşluğunda inkar ediyorum herşeyi, bugünüm yok dünü taşıyorum yarına. -sadece doğruyu istediğimden uçsuz bucaksız tüm meçhullere tebessümüm... yağmur kuran bulutları karaya ben bürümedim ki, sayıkladığın yerlere düşmedim hiç apar topar... -şahdamarımı sıkmasaydın belki ağrımazdı düşlerim. zamansız amansız mekansız sevmişken seni, şimdi siyah gecelerle istila edilir oldum..! -busen vedasızdı... sözlerin söylenmemişcesine defasız. bir sızı koyup gitmek gönlüme, şiirlerle yeminleri istiflemek gibi tutarsızdı. "bilirsin belki..! pamuktan iplik olurda, iplikten pamuk olmaz... ondandır her kefen çürür..! ölene kadar diyenler ölmezde... inananlar bir intiharla gömülür." söyle..! kaç kıyamet var heybesinde aşığın. özlerim deyip sancı sancı gülmek midir hüzün..? yoksa ikindi vakti haramileri mi yaptı herşeyi..? yoksa.. ben mi devrik cümlelerle esrik konuşuyorum..? -düşürme yüzünü aynalar daha küsmedi sana, üç vakte kadar vaktin var... çalıntı biriktirdiğin herşeyi, daha pahasızca satacaksın... talanı çok önce edilmiş bir şehre uzanacaksın..! böyle işte..! neylersin kanı bozuk insanlar yetim kalmıyorsa, sorarım neylersin her dumanın memleketinden ateş yükselmiyorsa..! "neylersin kangren olmuş yarayı bıçak kesmiyorsa" üfleyerek yoğurt yemek nedir bilmem ben, sütten dişim çıkmadı ki ağzım yansın... "sadece sevaplarımdan sevdiğin beni huzurunu kaybeden cümlelerimin kızıl kuytusundan alıp günahlarınla sevdiğim sana terkediyorum..." her kimlik bir gün hükümsüzdür... şiir bu şiir..! ölümsüzdür... İsmail Yılmaz |
şiir bu şiir..!
ölümsüzdür...
Gönül kaleminize sağlık shopen şiirli geceler