aşka inandığım içinkıraç dağda kuruyan bir ağaç olduğuma bakmayın siz, aldırmayın yalnızlığıma bana sürüyle göçmen kuşlar uğrar dallarıma konar keklik gibi kızlar, kelimelerimle kanatlanır sevdaları rüzgârları ses alır nefesimden, kalp sızıları diner kırık olanların şifa bulur söz yaraları sürünce dilimdeki merhemden. sakın dokunmayın derime kazınmış kalp çizgilerine çakıyla yazılmış isimleri silmeyin benden. her seferinde yanıma yorgun bir güvercin düşer, yine bana kalır solgun yüzünü güzelleştirmek aşkın cezasını çekmek; onun yerine üşürüm ayaz gecelerde onun için seyrederim yıldızları, ölünecekse ölür ağlanacaksa ağlarım; kurusam da kime ne! bir âşığın duası yeter bana, belki ben de sevi açarım yeniden giderken bir gülücük bırakırsa. şaşırmayın, aşka inandığım için bu bahar tomurcuklandım birden, damarlarım dar geliyor artık kanıma canıma can katmış sevenler, şimdi uzak bir yerde karşı sahilde bekleyenim var; durun, ağaçlar gidemez -demeyin- kesin beni götürün kalbi maharetli sevda ustasına nasıl olsa o yapar çatma bir sandal çıkar gövdemden. bekleyin, sevdiğim gelip oturunca gönlüme ayakları değince kaburgama göreceksiniz kasırgalara kafa tutan bir kadırga olacak benden. ö.n Fotoğraf Neslihan Yazıcılar |
menzile tarafından 5/5/2008 5:12:23 PM zamanında düzenlenmiştir.