Zaleğreti duygularla ruhunu besleyen düşkünlerin eğilip nefsine tutuştururken dünyayı zili çalınmış eteklerinden üç günlük heyecanla meyl’etme bana yâr sana kurban kesildiğim ve beni sevdiğin vakitlerin ikindisinden düştüğüm Yusuf´un zindanında hiçbir akla sığamıyorum! sağır ve dilsiz bil ki ahraz nefsim! Nuh`u kurtaran ummana Musa´nın kızılı kesen Asâsına Meryem´in İsa´sına Muhammed´i semaya İsmail´in kalbindekine boyun eğmesine su taşırken karıncalar kadar İbrahim´e kıyamayan ateşe acının dara duran semahında kulum! İsrâfil’in arşa dikilmiş gözlerinde alemleri bekleyen sabrı üflediğinde ağzını dayadığı Sur´a bir iki üçüncü kez gün sayacak kıyamet alametim! kuyunun dilinden şu çeken karanlığın yoldaşlığına mihman ve aşk ile narına sığınırım Yaradan`ın! sude nur haylazca |