Hîra
Hîra
. Yureğimiz ki Hîrasıdır içimizin Uzun uzun susakalıp Ciltlerce konuştuğumuz Bir labirent dolusu sûal Mimarıda kendimiz Yerle bir edenide Kaldı ki ördüğümüz bunca duvarlar Nefis putlarıyla dolu Aksi suretimizde parlayan Bir ömür yapageldiğimizi Bir çırpıda yok eden Gülerken dışımız Kan revân içimiz Asımın nesliyiz gûya Arafın sahibi Büyük anne görmüş Dede dinlemiş Sabır taşlarına başımızı dayayıp Dualar bile ezberlemişliğimiz varken Aslolanı bırakıp Surete aldanan Dünyanın yaldızlı yanına kanan Tatmadan ağzımız sulanıp Tadınca ardımıza bakmadan kaçan Ne oralı olabilen nede burada kalabilen Öylece kalakalan Olmamış koruk ekşiliğinde tatlanıp İlk hamlede boğaza duran Hiç yere kendisini yoran Hepe ulaşmak için Eldekini avuçtakini kaybeden Asımın torunu Arafın nesliyiz Bakmayın suratımıza Nur değil makyajdır parlayan Tâ kalpten paslıyız Ondandır ki Ne kadar gülsek bile Tâ yürekten yaslıyız : Yunus Beypınar |
Beğendim ve haz aldım…
Kutlarım…
...................................................... Saygı ve Selamlar….