ŞİİRnefesimsin tutup a s ı y o r l a r seni kendini bilmez o bir kaç tümce uykusuzluklarına bir de tanımamalarına veriyorum o diri bıçak kesmez gövdeni bir yerde kaçak yapıyor şiir kaç kişi bakıyor aynı oyuktan herkesin gördüğü farklı yarasına tuz basıyor kimi kimi iyice kanatıyor dibine varmak için başlangıcın başlangıç bakıyor ilk sayfadan ilk sevdiğini yanına alarak uyanıyor bir şarkıyla uyuklarken bir düşün sarmalında sağır bir dizenin büyüsüyle ağır yola bağdaş kuruyor kalem sen boyun bağını çıkartıp size kurdele takıyor aynı yerde kalıyor sen o bıraktığım ıslak sayfaları kurutarak azalırken siz k a t m e r l i gül şiirin direği içinde yaşayarak yetişiyorum yarasını sarmaya güler yüzlü bir hemşire gibi bütün acı çekenler için e l l e r i m 03. 03. 2017 / Nazik Gülünay |