Heey koyunlarannesiz babasız soğukta titreyen bir çocuk mu ülkem kül rengini almış rengi şimdi güllerin günlerin kalbi yaralı bir kuş gibi çırpınıyor özgürlük diye diye konuyor sivri uçlu taşa seyrediyor yolunda havalanmayan alemi tutsak almış da elem neyin çalgısını çalıyor bu türküsüzler neyin nesi bu davul ramazan da değil hani oruçta bu ekranlar zurnası çalıyor bir kişinin hani saltanat çağı geçmişti beyim ne yana baksam eli kolu bağlı insanlar önlerine uzatılır bir sandık bir silâh doğrultulur sanki içinden tavşan çıkacak kuş çıkacak toplanacak oylarımız çöplükten adımlarımız toplanıp yakılacak ey bahar! iyi kuzular yay çayıra nasıl bir şey bu kuzuları doğurtan çoban heey koyunlar! karartılırsa bu gökler ceremesini al da başına çal!.. bu sözler benden çıkmadı, halktan.. 25. 01. 2017 / Nazik Gülünay |