Yanımda durbugün değil dünden sana saklıyorum gülüşümü dudağına işleyerek gülün pembe rengini beyaz bulutun hafifliğiyle dokuyorum ellerini zarafetiyle bir ressamın öğerek yüceltme beni yerin dibine de geçirme herhangi bir insandan ne bir fazla ne de eksiğim yine de başım yükseklerde gökle bir olmayı kutsuyor kırmaya bakıyorum zincirlerimi ne zaman yerde sürüklemeye kalksalar hesap soruyorum yolda beni çekip sündürenden hiç tahammülüm yok sevgisizliğe bırakılmışlığa buna yakarım türkülerimi başını eğer dağ ırmak geç der üstündeki köprüden bilinçle yoluna devam et kardeş olduğunuzu anlat böyle sancısız gelsin yarın yanımda dur, yeter bu kadarcık su yüzümüze savrulan günün tozunu yıkayacak kadar ölmesin gülmelerimiz büyüdüğümüzü kimse söylemesin ağlar sonra içimizdeki çocuk!.. 21. 01. 2017 / Nazik Gülünay |
Işıklardan daha parlaksın,
Yakamozlarda yanacaksın,
Gece de sevinecek varlığına
Benim sevindiğim gibi...
Harika şiirine hediyedir,,,selamlar