Biz Üç KişiydikBiz üç kişiydik Toplumdan çok birbirimizi severdik Aldırmazdık hüzünleri, aldırmazdık acıları Çünkü biz üç kişiydik! Bir sevgimiz vardı, bir de şiirlerimiz... Hem duygusal, hem karamsar hem de melodik Selam verirdik, Sağa-sola Derdik ki: Selamun aleykum, hayrola Gülerdik, eğlenirdik hem de hayranlıkla Bıkmazdık birbirimizden, Hep giderdik bir izden Bir de ansiklopedilere bakardık Kah hocadan saklanırdık, kah gülerdik Çünkü biz üç kişiydik! Yoktu telefonlarımız, yoktu sosyal medyamız Yine de son bulmazdı bağlantılarımız Kağıtlarla yazışırdık sınıfta gizlice Hem sinsice hem de efendice Gülerdik, eğlenirdik ama aslında içten içten ağlardık İstikbalimizdeki ayrılığımız ağlatırdı Ama yine de birbirimize bel bağlardık Dedim ya biz üç kişiydik! Harbi harbi deli gibiydik Hem gülerdik hem dert yanardık Hüzünlerimizi asla unutmazdık Onu kaybederdik, bunu kaybederdik Ama birbirimizi kaybetmezdik Çünkü biz üç kişiydik! Ve birbirimizi çok severdik... (E. Çelik, M. Bulut, N. Yaman) |