Milletin sesibir topak pislik gibi oturtulmuşken yerde üstelik benden ötürü olmayan bir yanan ocak sesi duymak istiyorum yaşama el eden meşe çıtırtılarından sokağa çıksam kardan önce yine toma karşılar sanki Suriye’deki terörist benim birlik olun derken ayırırlar bir yandan dirliğe koşanları hüzün sarmalar hani öfkemi yine gömüyorum içime kat kat giysilerin altında bir yerde titriyor gerçek sesi’m sinirden huzuru bozuluyor hayatın bir kıyıda serili kalmaz ama sorunlar gün yüzü görmeden daha cephede ölür askerler, baya ölür kaç kardeş durur asker selâmına çok şey istemiyorum sizden herkes aynı güzellikleri tatsın istiyorum dünyada bizi biz yönetelim ayrıca istemeyiz padişah sultan falan şu kış günü günaha sokmayın halkı girin Atatürk’ün yoluna atın sarığı fesi bir de milletin sesi duyulsun!.. 10. 01. 2017 / Nazik Gülünay |
Üsdadım, zevkle ve severek okudum.
Duygular tercüman olmuşsunuz..
———Saygıyla —