Sizin Orta Yeriniz/ Fakat gülüm biz neye meyletsek elimiz koynumuzda yüreğimiz iki dudağın arasında incelip kala kalıyor.../ Bazen aklımın ipleri kopuyor üşüyor çocuk yatağında kafasını demire sıkıştırıp duruyor mevsim elleri ceplerinde bugünde Tanrının. Kuş girmiş rüyasına basıyor çığlığı Aysel Git başımdan da diyemiyorum başım gözüm üstüne düşmüş.... Burkuluyor iklimlerin,insanların ve göğün içi sesimde devriye atıyor katliam gibi çok şey tutuşmuş yanıyor içim Madımak vurulmuş yatıyor dışım Başbağlar... Mevsimini şaşırmış Uçuyor boyuna böyle kuşlar Biz İn/adına kırıyoruz kuşun kanadına... Öte köye sis inmiş İn cin top oynuyor göğsümde uzat yüzün sürün gövdeme kapat kapıyı çek yorganı Yastık altına yaralar saklayıp ısıtalım tekinsiz ağrılarımızı Bozdurup bozdurup harçlık ederiz üşüdükçe sevdayı... Bütün bir sevilmemişliğimle aşındırıyorum ben kapını. " Ne gelir elimizden insan olmaktan başka" der şair Sahi ne gelir Yıkansa ellerim hafifce büyük bir leğenin orta yerinde Geçer mi ah henüz bırakılmış bir çift elin sızısı. Oturdum bunu düşündüm günlerce Sizin orta yeriniz Hiç öylece birdenbire parçalandı mı acaba da diyemedim kimselere... Derken çoğaldı ağzımda kelimeler mor gemileri birer birer demir aldı zamansızlığımın. Kızılca kıyamet koptu iç/erimde Ufaldım cebime girdim pencere önünde eskiyordu kadınlar... |
Beğendim, içtenlikle kutlarım…
............................................................ Saygı ve Selamlar…