Çoktandı
Ayıp oldu yağmura
Kuşlara da ayıp oldu Tamamlayamadım hiçbir çizgiyi Hiçbir çizgide tamamlanamadım Utanıyorum senden Ürperiyorum da çok Yaşamaktayım çünkü Sığmalarım var gizli koynuna Dönüverdim işte Mektupların kelimeleri olmaya El lâmbasıyla yolumu bulmaya Azdan bıkmışlığım var Bir de sökük ceplerim Bildiğin gibiyim yine Yine deniz kokuluyum Söz konuğuyum bazı dudak aralarında Gittiğim yerde uzun yazı okumasını sevmiyorlardı Bütün pencerelerden yalan sarkıtılmıştı Boşluk gibiydi anla Bodur bir boşluk Canım seni çekiyordu bazan Bir boyunluk yakın olsak diyordum Ellerim buruşuncaya, Uzaktan biri çağırıncaya dek Susuyordum İncecik söyle İnceden bir de Bak geri geldim Sana çoktan... |