ŞİİR HÜKMÜNDE KARARNAME
seni özlemek ontolojik bir sorun
ve hala yazıldığı gibi seni özlüyorum. akşam üstüme çökerken ideolojimi kaybediyorum. yırtıyorum aklımdaki pankartları şimdi. elma diyecem efkarın kırmızı kurdelasını sen kes makas diyorum damarlarım kesiliyor. avuçlarım kana bulaşmış bir katil eli tozlu arşivinde bütün deliller. ölüm diyorum ip diyorsun. ben çokça cenaze sözlerine iliştirilmiş bir dua sen çokça menekşe, rüyanda papatyalar kurşun döktür boşluğa ben bayram sabahında komşunun eskilerini giymiş çoçuk, bir hikayenin durağına gideceğim. otobüs diyorum bilet diyorsun. ve sen bütün baharatlardan acı bir şiir oluyorsun Dünyanın bütün sabahları ve sen adını bilmediğim bütün çiçekler ve sen bütün yutkunmalar ve sen ekmeğin teri ve sen dedemin çektiği zencefil ve sen gece ve yarısı sen kozmolojinin yeni keşfi beşinci hüzün mevsimi ve sen hasretler ve sen babamın acı bakan yüzü ve sen aylardan eylül ve sen henüz bestelenmemiş ninniler ve sen ölçeklenmemiş dizeler ve sen utancını kuşanan ben ve sen yıldızları sayamayacağız sevgili. ve artık bir annenin albümünde ölü çocuklarız. pynst. |