Yükseklik Korkusu
Uzadıkça boyum toprağından
Aklım korkunun üstüne tohumlar bırakıyor öfkeler boy verecek biliyorum Yorgunluk ekmek arasındayken Çiğnenen lokmanın tadı hep buruk, Ellerim kış ayazı kadar soğuk Yüreğim kaya ağırlığı Sırtımda düş balıklarının akvaryumu İçinde kırık deniz kabukları “Kamburum” diyorum “artık ağır geliyor” taşıyamıyorum. Sonra karalar bağlamış bir kadını öksüz bir tabutu taşırken görüyorum Yüküm bir karınca ağırlığı kadar hafif kalıyor Dilim lal kesiliyor Geçecek derken Gözlerimde bir tek yükseklik korkusu kalıyor. |