HAYATdüşünüyorum çöplükte geçen yılları bir tavuk gibi ayağımın dibini eşerek uzakta bir gölge değil hani çukuru görünen tuvalet yanında oyun oynamak hem de cümle güzelliğini taşıyarak kolumuzda o çocuk yaşamların dikiş tutmaz gülmelerini gerçeğin olanca yükünü hissettirdiği anlarda hayatın elini tutup koşmak yanındakini görmek onun yanındakini diğerini önde yürürken yanında yürümek arkadaşının bir yeleği paylaşır gibi iki kardeş bir umudu paylaşmak resmi birlikte yapmak bardağı, içkiyi, tutan eli aynı gözle görmek iki kişi beklenen yolcu, yarın aynı kafesten çıkan eller yaşadıkça anlıyor insan zamanla her şey yer değiştiriyor öyle uzun bir yol oluyor ki odayla mutfağın arası bir türlü çay sunamıyorsunuz odadaki konuklarınıza bir düş değil diyorsunuz mesafeler bu kadar uzun değildi aramızdaki yol hani çaydanlığı babam alıp getirse önüne bisküvi dolu tabağı koysam ölmemiş, yaşıyor olsa, anne dese ağlamasam doğum günüm kutlu olsun hayat.. 03. 09. 2016 / Nazik Gülünay |