Hande Kader’e...

Film izlemeye zorluyorum kendimi
kitap okumaya çalışıyorum
ne yapsam olmuyor bugün
içim acıdı bi kere

rengarenk boyadığı masalı varmış
küçük adamları
küçük kadınları
hepsinin heybesinde gülen umutları
dinleyene yıldız yağarmış
kimin umurunda...

mevsim yaz güya
orman kapkara
burnumda yanık kokusu
kaç çiçek yandı onunla?
kaç çimene kıyıldı?

aklımda yığınla soru
nefesi alev almışken
çığlığı nasıl yandı mesela?
ya geceye savruluşu?
kimse görmedi mi
bir yıldızın kaydığını?

nereye savruldu külleri?
ne kadar uzağa?
orman perisinin avuçlarına varmış mıdır?
ya şimdi Tanrı’nın kucağında
uyuyan bir çocuksa
Kader.

birlikte gülmemiz mi gerekirdi?
aynı ekmeği bölüşmek mi?
güneşimiz aynı değil miydi?
ya gökyüzümüz?

bihaber ahalinin dilinde
yarın telaşına kurban dualar
bir kader savrulurken
mutlaka bir şiir bırakmıştır ardında

ağlamak istiyorum onun için
bir kuytuya sığınıp yas tutmak
bugün içim çok acıyor...
bugün
içim
çok
acıyor...
Niye kıydınız O’na.

Hüseyin Gökmen
17.08.2016
21:00