Düş Oltası
Uzun zaman önceydi
büyümenin yularını taşırken biraz çocuk kalmak güzeldi korktun, büyümem için emanet ettin hayata gittin. hayat ki gidenin ardından bir üvey ananın bedduaya açılmış elleri o an’dan beri dilimin ucunda bir taş ağzımda rutubetli soğuk bir oda tadı buruk o geceden beri kızarmış ekmek kokusuyla sabaha uyanmak ümidi gel, öksüzlüğümüzde tüneyen ne kadar bit varsa kıralım düşmandan arınır gibi boncuk dizelim yaraların üstüne yağmur vurduğunda olta atalım penceremizden düş balıklarına mutluluk neymiş görsün koca koca insanlar. Hüseyin Gökmen 10.08.2016 15:45 |