SEN YOKSUN.Şimdi yeniden ellerini tutabilme şansım olsa keşke... Sesin sesime nefesin nefesime karışsa yeniden... Baharlar açsa yüreğimin en derinlerinde.... Sen giderken aşk ile yanan kalbimi de götürdün Beni ölüm gibi soğuk yangınlara attın Biçare bıraktın,nefessiz bıraktın Ölüm fermanıma mührünü bastın sanki Sen giderken gözlerim toprağa karıştı Saatler durdu,mevsim bahardı ama içim kıştı... Buz kesti dünya.. Ve güneş artık sensiz bensiz bir zamanda saklı kaldı Hep üşüyeceğim.... Yatıp sığınacağım yer sensiz ve kapkaranlıktı, Bir zamanlar kale gibi sığındığım yüreğin Canıma can olan bedenin Gökyüzüm gibi ışıl ışıl içimi aydınlatan gözlerin yok ki şimdi Aşkın büyüsüne nasıl inanayım artık Sen yoksun, Sonsuza kadar gölgem olamadın Beni sarıp sarmalayan kolların yok ki şimdi Günaydınım olamadın karbeyaz sabahlarıma Ellerin silmedi gözyaşlarımı Dudakların susturmadı feryatlarımı Sen gittin. Giderken görmedin ki nasıl kırıldı kanatlarım Nasıl çözüldü dizlerimin bağı,,,, koptu sanki ayaklarım. Koşamadım,seslendim sadece ama duymadın duyuramadım Sessiz çığlıklarımın içinde boğuldum kendi kendime Giderken dönüp bakamadın ki gözlerime son kez Ben ardın sıra bakmakla ağlamakla yetindim sadece Hayalin hiç yalnız bırakmadı beni çok şükür Senden vefalıymış... Bir an olsun ayrılmadı yanımdan,, yoksa yaşayamazdım bunca yıl biliyorsun. Sen giderken beni yanında götürmedin ama Hayalin bekliyor baş ucumda . Bu mutluluk bu avuntu yetiyor şimdilik bana... Kavuşmak mı? O ne zaman olur bilmiyorum. Bekliyorum... Sen yoksun....ama bir umut işte... Yaşıyorum.. |