Seni Tanımıyorum...Ben belki senin tanıdığından daha cesaretliyim Bilmiyorsun deli yanlarımı Ben seni sevgimle yücelte bilirim Nefretimle hiç acımadan gömebilirim de Bir pirinç tanesine sana olan aşkımı yazabilirim Bir kalemde hiç umursamadan silebilirim de Senin için ne derlerse desinler ben bendeki seni bilirim Bir çırpıda bir hiç uğruna seni içimde öldürebilirim de İnsanı en çok sevdiği parçalıyor ne yazık ki Ve en çok sevdiğinden yara alıyor Şimdi bir zamanlar hüküm sürdüğün yüreği tanıyamıyorsun değil mi? Ben giyinip kuşanmıştım halbu ki aşk zırhımı Senin gözlerinden kalbine inen yola koca bir ordu yollamıştım Kalbine sapladığım aşk okuyla... Yalanları aldatmaları hasretleri acıları bileyip atmıştım Ya da attığımı sanmışım işte... Şimdi yalandan dolandan kurduğun O koskoca viraneyi yakıp yıkıyorum Sen diye biri hiç olmadı Seni tanımıyorum... |