durgun havaya inatbeyaz bir kelebek geçti yüzümden usul adımlarımı gösterdi dönerken içimdeki gelgitlerde baktı yüzümün durgunluğuna kanat serinliğini bıraktı bir bahçeden diğerine sevindim yolumdan kirpi geçti geçen gün düşünmüştüm kirpinin dikeni kendini acıtır mı diye düşüncesi kızartmıştı derimi yanıtım hayırdı bir kelebek olması mümkün değil yolu benzemez birinin diğerine ah beyaz kelebekler daraltıldı uçuş alanınız konmak isterken özgürce çiçekten çiçeğe istediğim rengi bulayım derken hain duvarlara çarptınız çok değil az önce bir kelebek geçti yüzümden çarpı işaretlerini sildi beynimin ürkmekten caydı serçe kuşu ne denli fazla olsa da barikatlar birer birer yıkıldı beyaz bir kelebek olmak geçti içimden bu ağır bu durgun havaya inat 04. 07. 2016 / Nazik Gülünay |
Sevgilerimle kutluyorum