Boş sayfalarboş bir sayfa bulsam seni yazar çizerdim sanma ki değişik suretler sen değildin insani her harekete yansırdı duruşun sıcak bir merhabayla bakardı gözlerin bir yol vardı önümüze çizilen orda yürümeyi sevmiştik çünkü o yoldan geçilirdi senden bana, benden sana uzayıp giderdi sevgiyle barışsever insan yolcularıyla çocuklara gözyaşını, ölümü haram kılardı her adım, her ulaştığımız yer aklımızı karıştırdı kimi yanlış çizimler rotasından çıktı sevgi, aşk iyice saptı düpedüz yoldan zor oldu eğri gidimlerin hesabını yapmak hesapsız kitapsız yaşanmalı’ydı uyan diye birisi dürtüklemeden hep canlı kalmalı’ydı bakışımızdaki fer o yola zift bulaştırdılar siyaha yapıştı ayaklarımız pembe bahar akşamlarından almıştı ilhamını çocuk rüyalarının uçurtmalarını uçururduk orda kaplumbağa geçerdi tavşanı uyuturduk masalları en canlı maviydi aşkımız çok insan insan bakıyor derlerdi gözlerimize yoldan çıkmazdı tek bir hecesi yaza yaza insana ulaşırdı bütün ara sokaklarıyla yol dolan boş sayfaların çetelesini tuttum bugün 27. 06. 2016 / Nazik Gülünay |