Savaşın değil, barışın ortağı olmalı insanca yaşamayı isteyenler
Öldüler... dahada ölecekler... kar üstünde kırmızı ateş, yaz gününde borana yenik yürekler.
Büyüyor... Kavganın içinde bir çocuk... çocuğun içinde bir kavga... ellerinde kan,avuçlarında sıkılı toprak, öfke deminde ant içiyor karanlık rengi gözlerini kısarak.
Oysa,güneş değil, mum gölgesi kadar yaşam, siyahın beyazla kenetli yumruğu, aynı göğün altında, dört mevsim yudumlamaktı umudu.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
VARDİYA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
VARDİYA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sanmiyorum..Cunku, her "Baris" kasiklarinda gecmis savaslarinin tohumunu tasimakta.. Insanlik tarihi bir tur savaslarin-kavgalarin da tarihidir.. Gercek ve kalici BARIS, savasan guclerin adil, esit sartlarda masaya oturup tartisacak duzeye gelmesiyle mumkundur.. Ulkem icin bu temennide bulunmak, bugunku sartlarda mumkun degil.. Daha acili gunler bizleri bekliyor.. Dostlukla hep
günümüzün de en büyük yarası...çok etkileyici ve çok da sürükleyici bir şiirdi...birileri gereksizce kovana çöp sokarken birileri de mermileri maalesef bir yere sokuyor. tebrikler ve saygılar sunuyorum...
Haklısınız Halil bey.. Ülke olarak yorulduk kan ve göz yaşından..Tez zamanda ölümlerin son bulması tek dileğim.. Çok teşekkür ediyor, huzurlu akşamlar diliyorum. Sevgilerimle