Ellerimi Bırakma...Yağmurlarda kaldı yansıyanımız… Gittiğinde büyüdü gözlerinden öptüğün alıngansam şiirsem bugün hüznümdendir. nisandı gökler ağlarken çocukluğun gözleri kocaman yokluk gittin ya! adressiz kaldı evimiz ya annem! elinde gelinlikli fotoğraf dökülesi ben genlerinden kalan son hatıra hala yazıyor soyadına… saçlarım üşüyor İstanbul eteklerim özlemli çan astarsız döşüm ıslak nem kokuyor üstüm başım birer birer düşüyor üstüme bulutlar yüzüm yağmur dehlizler ayrılık yokluğun yansıma… yalnızlık değişmedi kucağından düştüğüm gün başladı hayata yetimlik her söz y/etimde acı / türkü türküsünden koptu teli içimin sesi / ağlamıyor yağmurlarla göçtü başka ahirlere… susa kesti dönmüyor dil uzaklığı buza yatan düş zaman yıl dönümü tarih nisan dört ismi mermerden taşa sözüm yok ne vakit gitsem yalan gelir öylesi küçüktü kalbim giderken büyümek isterdi çocukluk meğer ne gereksiz istekmiş ahh dizlerimde kanayan geçmiş… lâle zamanıydı toprakla sevişmen kırmızıydı gözlerim / lâlelerde beyazdı giydiğin son elbise solgun yüzümde sustun çörek otlu dilimde… kırk yama acı, bohçalanmış sızı düşlerimi kaçırdı ilâhi bir şarkı dök sen de yüzünü dizeler bugün yüreğim kırık bir sol anahtarı. gittin ya; ben geldim dedi sağanak yağmur döküyor sol damarım zehir zıkkım bir azık acıya acı demek anlamsız… her dize az, her söz açmaz kanatları kırık martılar çığlık çığlığa deniz sessiz tanığım. taş sektirdim dualarla her dönen halka senden bana gelen özlem duyarsan sözlerimi bir tane de sen at hareler sunarsa bana ne kadar kolay kandırmak beni baba her dönen, kolumda hüzünlü bilezik ellerimi bırakma… bilir misin? her şeyim olur musun demekse sevmek rahat uyu gözlerin/m kapanıyor ruhun şad olsun yüreğim senden emanet güvendiğim sevgiyle sen gibi yansıyor su damlası yüreğime… Neslihan YAZICILAR |
Söylenecek bir şey yok mu? Çok var elbet. Ama şimdilik yani acılanmayacak kadar büyüyene kadar yüreğim ben de kalsın...
Teşekkürler tekrar neslihan hanım...
Ruhu şad olsun...