Okuduğunuz
şiir
5.7.2013 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
Bir Mum Yanar.
Bazen söz yetmez anlatmaya, bazen kendine saklıdır içindekiler.
Gittiğin yerde rahat uyu Sinan’cım, gün gelir devran döner elbet buluşur yürekler. Zamanı çabuk tüketmiş olsak da sevgiyi çokça yaşayabilmenin onuru ve mutluluğuyla. Özlemle, sevgimle.
düşünme öyle uzun uzun gemiler gelir geçer içi gam içi can içi pür telaş püfür püfür şimdi Üsküdar.
susma öyle kısa kısa baharı görsen de yine elde kalır hazan çiçeğe durmuş ağaçları yakar zemheri ne yana dönsen silinmez acı isli meşale misali.
uzun uzun vapur düdüğü kısa kısa şarkılar tende nakarat ruhta meyan ne tuhaf nefes almak ya da almamak yine de döner gider dünya Mevlana emsali keraat keraat .
durup durup küsüyorum süslüyorum ölümü bilmiyor insan yine de can nasıl çıkar tenden sözüm ona yaşamak varken.
söylenmiyor söylenemiyor yedi düvel dört iklim her can pürtelaş kime ne kaldı dünden gün ne güzel doğarmış meğer eskiden güneşaşkı severken.
bir düş gördüm göreli dillenmiyor gözlerim eski bir fotoğraf sanki ömür sararıp solan sandukada Bir mum yanar sönmeyen.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sevgili Neslihan şiirini ağlayarak okudum. Kime, hangi duygularla yazdığını, hissettiğin acıyı duyumsayarak hüzünlendim. Yozgat'ta iyi ki tanışmışız sizlerle... Yüreğine sağlık. Başın sağ olsun.
Canım arkadaşım. Şiirini şimdi gördüm ve okudum. Acını paylaşıyorum. Yeni tanıdım ve yüreği altın gibi prıl prıl sanatçı fotoğrafçı arkadaşımı unutmayacağım...
Mutluluklar kısa sürermiş iyi insanlar az yaşarmış. Senin duygularını çok iyi anlıyorum. Yaşam devam edecek sen de içinde yüreğimde onu gizleyerek devam edeceksin. Gülecek ağlayacak gezecek yiyecesin ama hep bir şeyler eksik olacak yaşamında...
Öyle zor ki birşeyler yazabilemk ve konuşabilmek. Hep sorarım sorgularım işin içinden çıkamam. Neden neden erken ölümler var. Neden sevdiklerimiz yaşamıyor . Neden ölüm ver Keşke sıralı öülmler olsaydı .Yakınlarımı sevdiklerimi hiç kaybetmeseydim bu acıları yaşamasaydım, yaşamasaydık.. Neyse ben bu konuya girdiğim zaman kayboluyor yok oluyorum...
Yaşama devam ne olursa olsun güzel arkadaşım Seni seviyorum. Daima yakınındayım yüreğim seninle uzakta olsam bile...Sevgilerimle...
Sevgili Canan, sende bizim için hep özel ruhu narin hayata şeffaf penceden bakan güzel bir insansın, sende hep yüreğimdesin. Uzaklar sadece hayatımızda yeri olmayanlar içindir. Çok sevgimle görüşmek dileğiyle.
Sevgili Canan, sende bizim için hep özel ruhu narin hayata şeffaf penceden bakan güzel bir insansın, sende hep yüreğimdesin. Uzaklar sadece hayatımızda yeri olmayanlar içindir. Çok sevgimle görüşmek dileğiyle.
:(( Acınızı yürekten paylaştığımı bilin ...Saygıdeğer Sinan Hocamın üstünden rahmetini esirgemesin yarab dilerim ki. Tanışma şerefine nail olduğum çok ama çok kıymetli bir insandı.
İlk duyduğumda nasıl üzüldüm anlatamam.
gizi neredeyse çözülemeyen tek şey ölüm...bir gün bir yerde bir şekilde ....bambaşka bir alemde ...saf kalple sevenler, birbirine doyamadan ayrılmak zorunda kalanlar buluşacaklar benimde buluşmayı arzuladığım o kadar çok kişi var ki orada biliyorum hem beni görüyorlar oradan.
Seslerini duyamasam da biliyorum ki onlar beni görüyor duyuyor olsun bu bile yeter ...yetmez mi ? Ruhları zaten bir olanlara ...Allahım sabırlar versin hepimize sevgili üstadem..hepimize...
düşünme öyle uzun uzun gemiler gelir geçer içi gam içi can içi pür telaş püfür püfür şimdi Üsküdar.
Gitmelerin her türlüsü acı verir insana da bazı gitmeler vardır tarifsiz ona hiçbir teselli fayda etmez yazık ki.kalana kalan an/ı/lar her geçen gün daha bir kanatır sol yanını.her şey kendi tabiatında ilerler ilerlemesine de yanlarına ilave hüzünler vardır artık.bunu ancak kalan görür…belki giden de kalanın halini seyrediyordur bir yerlerden ve hüzün basan kalanı görünce o da çok üzülüyordur.dayan şairem
susma öyle kısa kısa baharı görsen de yine elde kalır hazan çiçeğe durmuş ağaçları yakar zemheri ne yana dönsen silinmez acı isli meşale misali.
Ama hep öyle değil midir.gündüzü görsek de yaşamaz mıyız geceyi,yaz gelse de görmez miyiz zemheriyi.yaşamın şartı bu.sevdaları nasıl bize dairse acılar da bize dair be gülüm
uzun uzun vapur düdüğü kısa kısa şarkılar tende nakarat ruhta meyan ne tuhaf nefes almak ya da almamak yine de döner gider dünya Mevlana emsali keraat keraat .
Bu bölümde aslında olayı öyle bir özetlemişsin ki;Mevlana gibi dönüyor her ve dünya.hayat devam ediyor klişesine geliyor insan yine.vapurla taşıyor yine sevdalıları,ve bağıra çağıra söylüyor sarhoşlar mutluluktan şarkılarını…sayma sen de keraat keraat acılarını,çoğaltma her gün daha…
durup durup küsüyorum süslüyorum ölümü bilmiyor insan yine de can nasıl çıkar tenden sözüm ona yaşamak varken.
Yaşamak varken kim ister ölümü.burası görünen,bilinen bir güzellik.oysa ölüme dair anlatılanlar sözden ibaret.oraya gidip gelen yok.kitaplarda ne varsa oraya ait o var.
Oysa ne diyordu şarkı;giden herkes memnun ki yerinden,çok seneler geçti dönen yok seferinden….oradaki güzelliklerin merkezine kurmuştur giden otağını…güzellikler düşün,güzellikler bulsun sevileni.
söylenmiyor söylenemiyor yedi düvel dört iklim her can pürtelaş kime ne kaldı dünden gün ne güzel doğarmış meğer eskiden güneş aşkı severken.
Söylenemez şairem,sözcükler yetersiz ve yersiz kalır.senin gibi onlar da yetim kalmıştır artık.olsun konuşma sen.biz biliriz ki suskunlukta ne cümleler gizlidir…güneş aşkı sevmeye devam ettiği müddetçe gün her zaman aynı güzellikte doğmalı kentinin üzerine…gün/eşini sev!
bir düş gördüm göreli dillenmiyor gözlerim eski bir fotoğraf sanki ömür sararıp solan sandukada Bir mum yanar sönmeyen.
Düşleri hayra yormak düşer bizlere.sen de hayra yoracaksın tutunabilmek için hayata.eski fotoğraflar kadar kıymetlidir ömür.yaşamanın hakkını vermek zorundasın.ve o mum hiç sönmeyecek sen yüzünü güneşe çevirdiğin müddetçe.sönmesin ışığın,sen karanlıklara gebe değilsin şaire….unutma bunu
gün ışığına vurdu kanatları yüzüne dönük hayatın sesi kesilmiş bir çığlık uyandırırken gövdemi susamadım ayaklarım tırmandı göğe tutmak istedim dokunmak istedim ilk gün gibi
Belki ellerin olup oksuyorum mezar taşını Belki gözlerinde yagmurum askın topragına Yokluğu boğazımızda düğüm Yokluğu karanlığa ışık Ölüme küsmek ağır gelir kalbine etme...
Acını yüregimin ortasına mıhladım.
Uzaklardayım yetemiyorum sana, kollarımda her daim yerin aynı biliyorsun.
Sen agladıkça ben boguluyorum soluğumda.
Sinan rahat uyuyor biliyorum... O, senin güçlü yanına güveniyor.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
