bir sela-bin duaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ölümünün dününde
annem’e.. tüm kelimeler anlamını yitirmişken kirpiklerim alışkındır yüreğimin yasına aslında her defasında başka bir yerinden parçalanmaya.. ahh bir kere dokunabilseydin keşke sensizliğimin acılarına can çekişen ruhumun iç kavuran âh-u zârına.. kokun ki bazen yağmurun toprakla buluştuğu vakit geliyor burnuma annem kanıyor işte o zaman içimde tarifini yapamadığım bir yer -tutamıyorum ki kokunu.. dokunamasam da sensiz gecelerin ruhsuzluğuna inat hala uyutuyor gözlerimi suretin.. ya bir bebeğin masumluğundan topluyorum hasretini ya da bir uçurumun kıyısından yankılanan sesine koşuyorum.. ve sen yine gidiyorsun sonsuzluğun en son odasına -tutamıyorum ellerini.. ..... ölüm ki öpünce melek suretiyle kalbinden düşünmedi ardında bıraktıklarını.. bir sela eşliğinde bin dua okuttu yüreğime.. ışıkları kapatalım anne artık uyumak istiyorum nefesinde.. emel güneysu |