Sürgün körfezin öbür yakasında,
Bakışlar birleşsin diye çekilmekte.

Uzakta bir ışık aranmakta unutulmaz.
Bakışlar aranmakta koyu.

Karanlıkta bir ses delmekte,
Koyu karanlığı;
Yürek.

Çırpınmakta,
Sevginin bedeli ödenmekte,
Sevda yokuşunda,
Bırakılan bir çift gözde.

Geriye bakılmaz,
Kalan yürek,
Orda çırpınmakta.

Işık sönmüş,
Kalp duracak,
Orada.

Kalan bir iki sigara ile anı,
Devam etmekte yolda.

Gün ışıyana;
Yalnızlık hapsi,
Yatakta çaresiz rüya diyarı.

Son umut,
Başka koldaki sevgilide.

Son ışıkta sönmekte,
Gün ağarmakta,
Ve rüya bitmekte.

Ya gerçek?
Gerçek başka koldaki sevgilide.

Sevgi zannedilen,
Acı değirmeninde ezilmekte .

Ya son;
Yalnızlık diyarındaki yaşam!

Yeniden başlamakta.

Bir döngü yeniden başlamakta,
Yeni gün ışıkları ile.

Tekrar buluşma hayali,
Canlı tutmakta çırpınışları.

Yavaşlayan yürek.
Nedeni sorulan sevdaya,
Son bir umutla çırpınmakta,
Kaybedilen sevgilinin anısına,
Son görevini yapan beden.

Ve...

Geride kalan,
Soluk birkaç satır,
Sevgi.

Sürgün,yorgun yürek.

Unutulmaz anıları,
Sevinçler,göz yaşları.

Son güneş ışığıyla.

Yok olan son sevgi,
Kaybolan bedene,
Destanlar sözler,
Heyecanlar,
Gömülmekte tek,tek.
Bir tohum gibi,
Filizlenme umuduyla.

Mustafa Yılmaz