Parlayan lamba da sönecek bir gün Odalar kalacak ışıksız ve loş Yangıyla bitecek elbet son düğün Herkes görecek ki çabalar da boş.
Bir çocuk köküne hasret kalacak Yere dokunacak okşanan eller Neşenin yerini hüzün alacak Başından düşecek yolunan teller.
Hayatın yükünü sarı ve ağır Bir kadın ve bir kız nasıl çekecek Kora dönüşecek zamanla bağır Tuz diye aşına keder ekecek
Deniz köpürecek akan yaşlardan Üzgündür çaresiz güzel Nazlıcan Medet umacaklar kara taşlardan Ruhunda patlarken bu sarı çıban... Afet Kırat
Defterimizin üyelerinden sevgili arkadaşım Deniz Nas Hanımın eşi Atilla Bey ani bir beyin kanamasından vefat etmişti birkaç gün önce. Kendisine ve kızına sabır, Atilla Bey’e de rahmet diliyorum. profil.edebiyatdefteri.com/deniznas/
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Nazlıcan ve Deniz şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Nazlıcan ve Deniz şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Duyarlılığınıza teşekkür ve sevgiyle ablam.