Hayata geç kalmış tüm kadınlara ithafımdır..

Gördüm..
fer’yâdı kâlbini boğan kadınları
gözlerinde yuvalanan inci acıları öptüm
hükümsüz bir ceza gibiydi
çelimsiz bir ruh
bakımsız
kırılmış saçlar ömrünün kederiydi



iki kelimeye bürünen tek anlamlı aşklarda gördüm
vefâ yoksunu kalp karşılaşmaları
sonuç sıfır sıfır
uzatmalar gereksizdi



yüzleri flu
katıla katıla gülen adamlar
vicdan yetmezliğinden ölen bedenlere sahipti
insan diyorlardı adına
oysa ne çok belirgindi simâları
ki hepsi zebaniydi



bir kasım hüznü gibi yaklaşıyordu son
sevgi kör etmeseydi gözleri, görmekten öleceklerdi
ayaz vuracaktı kâlplerine, belliydi
mum yakılacaktı belki ısınmak için
bir demli çay
olmadı orta bir kahve
ama fallar hep aceleciydi
falcı acemi
insan maskeliler çürümüş
bazı kadınlarsa aşırı sevmekten ölüp bitmişti
ki
öylesine değil, ölesiye severdi kimileri..



yetersizdi artık duâlar
yetersiz
ve
gereksiz...



...