akrostiş gamlıyine keder yağıyor gökyüzünden umutsuzluğun baş tacı olduğu hayatıma.. sessizliğinin insafsızlığına kalan yüreğim ağlamakta haksız mı sevgilim?? görmez misin çaresizliğimi?? bilmez misin ahvalimi?? ... ahh sevgilim.. ben seni sen olmasan da seviyorum.. hayaline tutunuyorum geceler boyu ürkekliği, bedenini aşmış ellerimle.. ayaklarına serdiğim yüreğim, seni de yakmasın diye çakılı kaldığım esaretimin gölgesinde çığ olan hasretine ağlıyorum.. sen bilmesen de öyle bir sen var ki içimde sevmelere doyamadığım.. incinir diye dokunamadığım.. hayalinden bile utandığım.. ve sensiz öldüğüm bir ben.. emel güneysu |
Şiirin güzelliği ilk kelimelerden sona doğru taşınmakta.
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...