Zalim,'Sevmeyi anlayamamış bir yabancıdır' der Aydın Öztürk..
Belkide bugüne kadar zalimler için en trajik tanımı yapmıştır..
Anımsamak ve unutmak,zıtların birliğine olan kavramsal
karmaşa gibi insan belleğine sızan kirli suyun yollarına
dair bir tercih hakkı sunuyor hepimize..
Nazım'ın dediği gibi 'Kendi kendimize yarışmadayız gülüm/
Ya ölü yıldızlara hayatı götüreceğiz/Ya dünyamıza inecek ölüm/..

Sevginin yörüngesinden bir bilinmez boşluğa doğru savruluyoruz sanırım..
Bazı hayallere anahtar gerekmez ya;Çocukların hayallerindeki
parlayan düşleriyle dokunalım öteki yanımıza..
İçinde ihanete en ufak bir geçit kalmasın,kalmasın ki,bir kitabın
içinde kurumaya bırakılmış çiçeği canladırabilsin cesareti..
Aksi halde tam da şairin dediği gibi, 've kendine zindansa insan/
kendine sürgündür de artık/
/kime ulaştırabilir ki/ölü çığlıklara meftun sesini?..
Kocaman bir özgür insan zincirinin halkası olalım..Sevgiler LaEdry..