sonranın ıssızlığındabir ateşin korudur çürümeye başlayan ve mistik sisin diyalektik dumanın sükutun ve çığlığın kangren şivesidir yoğunlaşan.. bu bir eylem denemesidir direnmenin kahır dolu ağzında devinimi söz sanatlarında yorgun düşen imgelerin şiire remil atıyorsa kanı seher yelinin toy kokusu ruhuna çifte su verilmiş hançer gibi batıyorsa ezanlar hüzzam şehirler ağıt dağlar kan sınırlar cinnet ve izdiham içindedir son müsafahada avuçlarını sevdiğine son bakışında gözlerinin ferini son gidişte sırtının tenhalığını okuduğun ilk fatihada tüm hayallerini dudağındaki kaneviçeli aminin dicleyle fıratın kesiştiği yerde intiharından sonra yitirmişsen eğer haritaların dumansızlığını gözleme ölüm her mevsime aynı mesafededir... bu bir diriliş destanıdır oysa ölmeye alışmanın; ölmeye başlamanın önsözü ya da unutma! içine doğru değilse çıktığın her yolculuk sol kaburganın altındaki sızıdan bir yutkunma kendini intihar eder kuştüyü yastıklara koyukızıl hayallerle uzandığın o yerden bir sevgili alır başını gider her solukta çürür azalır anahber bültenlenlerinde tenha zamanların yanık şarkılarında vehameti kendinden menkul garlarda bütün istasyonlarda parçalanır dağılırsın kutlu vuslatların sabah esintisini boşuna bekleme başka anka yalazının öyküsü başlar çünkü işte bu soğumuş kül yığınlarından doğmanın zamanıdır bu sözler gecikmiş bir aşkın terekesidir hayalleri terk etmenin miladı ya da ve aslında ağzında jilet pası bir şiirdir ondan geride kalan varsa .. |
Kalemin daim olsun
__________________________________Saygılar