Halt etmişim!
Kimse bilmezdi, kahverenginin bendeki tonunu,
Aklımda yoğurduğum asılsız hikâyeler; Hepsi daha uçuğuna gebe, Düşlerimin kıçına tokat basan bir ebe, Güçsüz bir adamdı doğurduğu, Avuçları içinde harabe, Ve benim anlatmaya yorulduğum; Bölünen uykularımı, Bir kadına atfetmişim, Solumda, çarpmaktan aciz, Ağrılı bir cehennem, Cenneti tasvirimde, Bir kadını anlatmışım, Bilemezdim işte; Halt etmişim! |