Stem'kâr
Hüzün yuva yapmış göğüs kafesinde
Allahım canımı al yalvarışı var sesinde Sanki kehkeşanlar yapışmış ümükten nefesine Yedi başlı ejderha Koşturuyor ensesinde . Maluma îlam olan hallere düçar Bitmiş kuvveti tükenmiş naçar Ayva toplar amma nar saçar Giderken gelirde varınca kaçar . Sâkin hallerimden olma bizar Sıkma canını etme intizar Ressam çizer de şair yazar Kimi zaman çok kimi zamanda azar . Bilmesen tamam derim kızmam inan Sen donduğunda benim yanan Yanarken cayır cayır özüm donan Rüzgarı savuran yaprağı konan İçine his olup benim dolan . Şimdi şöyle bana neyinim senin Biliyorum banadır en çok stemin Unutma ha unutma sakın İnsan en fazla sevdiğine yakın . . . : Yunus Beypınar |