Eksildi Şehir
kulaklarımın uğultusuna beddualarla astılar adını
kestiler aklımın iplerini gece çığlıklarıyla ve gittin ayak seslerin vardı şehrimin kaldırımlarında şimdi koca bir unutulmuşluk sokaklarda ondandır her yağmur damlasının gözlerimde okyanus oluşu ondandır şiirlerimin güz gelmeden yaprak döküşü önce ayak seslerin terk etti eksildi şehir gözlerinin kıyılarıma vuruşu depreşirdi küskünlüğüm denizin mavisine artık gelmelerin değil yüreğimin beklentisi giderken bıraktığın boşluktu yerini bir türlü dolduramadığım bir avuç kurşunu piç edip rüyalarıma şimdilerde hayalleri yaşatmak değil hayaller öldürüyorum sağır şehirlerden selam beklemekten değil yüreğimdeki ağrılar şiirler yolculuyorum geri dönüşü olmayacak yollara bıraktım düşünmeyi salıverdiğimde akıl iplerimi sigaranın dumanına saklandı yalnızlığım güz düşmeden yaprak döküyor şiirlerim sübyan bir gecede ölüm kokuyor yalnızlığım ölüm uyumak değil yar seni getirmeyecek yürek ağrılarım artık umudu umutsuzlukla yıkamaksa aşk anladım yolcu yolunda gerek |