Bu şiir masivaya
ey her gece alnımın sûruna üfleyen
nazlı efsunlu yar çekil de sâde bir kahve molası versin hayat bu şiir sana değil üç vakte kadar çıkar fallar ve bir de keramet var.. Bu şiir sana değil hayat asude bir gece gibi karanlıkkken bana senden özge bir sevi’yedir her gece içime cemre gibi düşen leblerin gamzelerindeki bedbin rûzigar ve çocuk gözlerindeki delişmen nazar hep aynı yardan atsa da bu şiir sana değil kaldırımlar ıslak sevdalar metrukken sana benden öte bir gerçeğedir behey hasreti kamçılı sevdası sancılı baldıran gecelerde elemli yaralarını yalatan yar riyakar falcılar ve müneccimler aşkına yıldızlara inat da olsa severim seni ama anla ve sus artık bu şiir sana değil bu şiir sana değil; sözlerim bana değil yaz baharının sarı çimenine kış baharının oyalı güneşine ve bizi bizde var eden ölüm ve öncesinedir... |
görmekle duymak arasına sıkışmış adem...