bir şey olsun kiöyle bir şey olsun ki bana verdiğin uçaklar düşmesin, gökler gürlemesin inci aksın ağlarken gözlerimden masaldaki gibi saçlarım altın olsun başaklar olsun yürüdüğüm kıraçlarda, dolgun başaklar armutlar olsun limon gibi sırf sarı taşlara oturunca ısınsın gönlüm elimdeki kavalla bir türkü tutturayım duymayan kalmasın görmeyen kalmasın öyle bir şey ver ki duymayan kalmasın, bilmeyen kalmasın çıtır çıtır kırılmasın eğdiğimiz ağaçlar bükülmesin bilekler, yanmasın canlar sular aksın oluk oluk köyde, kentte her yere varabilelim bir çırpıda bir yere ulaşalım sonunda bir yere tüm insanların kardeş olduğu!.. 13. 08. 1977 / Nazik Gülünay |
bu daha da önce yazılmış
tarihlere bakınca nedense heyecanlanıyorum
zamanda yolculuk etmek gibi bir duygu bu
o günlerden bugüne şiirlerindeki insancıl bakış, duyarlılık ve samimiyet hiç değişmemiş
seviyorum kalemini okumayı sevgili Nazik
teşekkür ve tebriklerle