kalbine şiirlerle dokundumsen illegal bir şehrin sokaklarında şehirlerce uzak bir kar tanesiydin kalbine şiirlerle dokundum dışarda zamanı susturan bir sessizlik soluğumda sen nefesimde sen aklımda, kalbimde sen uzaktan bakıyorum sana uzaktan seviyorum dokunmak hissetmek kalbimin işi kalbimde sen içimde gök kuşağının renkleri gibisin varlığına sığındım bir kere ne senden olabilirim artık nede sensiz yaşayabilirim bir kalenin surları gibi duvarlar ördüm kalbime içinde sen yediveren gülleri gibisin şimdi sensizce susuyorum bir kıvılcım gibi içimde çoğalıyorsun gün be gün büyüyorsun hiç eksilmeden hiç bitmeden hiç ölmeden seni sevmek göklerde yıldızlara dokunmak gibi göğsümde bir boşluğa gözlerin değer gibi bir sıçramayla bölünen uyku gibi ve olmadık bir yerlerde olmayı hayal etmek gibi sonra sana hiç el değmemiş bir rüzgar olup kapı eşiğinden odana iltica edip kollarının arasına sığınmak gibi kalbine şiirlerle dokundum senin için yok yere ölmüş bir çocuğum ben adım sevda. #ibrahimdalkılıç 11/12/2015 19:50 izmir |