Biri birine
.
bir bıçakla bölüşür kinini insan romatizmasını yağmura ovdurur en sevdiğini doğrar, aynasından korkar işlemeden paslanmaya durur kaldırım telaşında anahtarını düşürmüş biri biri gitmiş o kapıyı açmış, rüyasına sızmış uyumuş biri dal budaklı meşe ağacı koymuş yatağına caddeler sermiş yalnızlığının üzerine biri bir elmaya bütün kabuklarını soymuş bombalar bölüşüyor insan çiçeklerin üstünde yutkunuyor ve kendini yutuyor dünya yaram tuttu beni bu defa ölmedim yine de elmas gülüşlüdür sevgili değerini yitirir çizilmeye görsün . |
Olsa da sürünsek...