araçok içine kapanıksın dedi babam kıramam ya kendimi dedim öz/gürlük zaten içinde yeşerir insanın sustukça çoğalır kelimeler göndere çekilir ta yürekten bulutlara kıpkızıl sen ki dedim benden daha çok sustun ben senden öğrendim susmayı abur cubur arka bahçesinde yürümeyi aykırılıkların sesini şimdi duvara astım ara sıra dönüp bakıyorum izini yüzüme sürsem olur mu dedim yürürken şaşırabilirim ama durursa gözümün önünde incecik bi hat tirenler geçebilirim sana daha yakın kuşlar esebilirim alçak yüksek dallar arasında bi sen bilirsin bi ben bilir gibi yaparım mendiller bana dargın |